جلسه در تاریخ 26/7/95 با سخنرانی جلسه جناب دکتر نوایی شروع گردید.

ایشان سخنرانی را با این سوال شروع کردند که خودتان، معلمانتان و ... را سالم می دانید؟

در مورد پدر و مادر چند نوع کار باید انجام بدهیم:

1/ اطاعت از پدر و مادر : اگر والدین از تو چیزی بخواهند و انجام دهی ، اطاعت میشود.

2/ احسان به پدر و مادر : اگر والدین دوست داشته باشند تو کاری برایشان بکنی ولی به زبان نیاورند و تو آن را انجام دهی ، این می شود احسان.

« احسان کردن بدون چشم داشت است و نشانه ی بسیار بزرگی از سلامت روان »

* احسان کردن نوعی همدلی است. همدلی در سطح جهانی نشانه ی سلامت روان است.

* خوشحالی کردن علامت دیگری برای سلامت روان است.

* داشتن مهارت مثل ( خط خوش ، داشتن ذوق هنری و ... ) نشانه سلامت روان است.

* اینکه خودمان را خوب بشناسیم و نقاط قوتمان را قدر بدانیم و آن ها را حفظ کنیم، نشانه دیگری است.

* اگر خودمان برای خودمان احترام قائلیم ، باید دیگران را هم متقاعد به گذاشتن احترام به خودمان کنیم.

پیامبر (ص) می فرماید: " اگر به نادانی برخورد کردیم که به ما بی احترامی کرد، به او سلام کنیم."

پاسخ « خودتی » !!!   و غیره باعث بی احترامی به خودمان می شود.

*توجه به جنسیت خودمان. با توجه به زن بودن، چه رفتاری باید داشته باشند. نوع صحبت کردن،نوع لباس پوشیدن، انتخاب شغل ( کجا بروم، با چه پوششی ، با چه نوع فعالیتی و ...) و ...    ( دیدید که بعضی دخترها عین پسرها رفتار می کنند؟!!! این نشانه بدی است. )

* فعالیت های خیرخواهانه نشانه ی خوبی برای سلامت روان است.

* یکی از علائم سلامت روان این است که ما به اعتقادات و باورهای خودمان فکر کنیم. برای این کار مطالعه کنیم.

اگر به اعتقاداتمان فکر نکنیم ، کم کم دچار خرافه می شویم. حتی در مورد اعتقادات کوچک : مثل اینکه من حتما باید بعد از غذا ، آدامس بجوم.

*کمک کردن به اینکه دیگران هم خوب فکر کنند. این هم نشانه خوبی برای سلامت روان است. ( با درست کردن چالش – با سوال کردن )

- آدم هایی که امر و نهی می کنند به این معنی که دستور می دهند، سلامت روان آن ها دچار مشکل شده بهتر است به جای دستور دادن، سوال کنید که طرف مقابل در مورد کارش یا اعتقادش فکر کند. مدل سوال خیلی مهم نیست بلکه رفاقت مهم تر است.

اگر می خواهید در فکر کردن روی هم اثر بگذاریم، باید به رفاقت فکر کنیم. من نباید به سرزنش فکر کنم باید میل داشته باشم به او کمک کنم . این مهم میسر نمی شود مگر با احساس رفاقت.

*داشتن گنجایش زیاد در مورد بد رفتاری دیگران، نشانه ی بسیار بزرگی برای سلامت روان است.

اگر در ادامه ی بحث بالا، در رفاقت با کسی ، چیزی به او گفتی که کمکش کنی ، اما طرف مقابل نپذیرفت و حتی توهین کرد، تو گنجایش بالا برای تحمل داشته باشی. چرا؟

چون تو با حسن نیت و از روی رفاقت قصد کمک داشتی. پس باید تحمل درشتی را داشته باشی. اگر تحمل درشتی را نداری پس از اول چیزی نگو.

*پرخاش کردن، تهمت زدن، قضاوت کردن نا به جا، بدبین بودن ، توهین کردن و ... باعث آسیب زدن به سلامت روان می شود.

آنهایی که سلامت روان بالایی دارند، کسانی هستند که بهترین کلمات را برای صحبت کردن انتخاب می کنند. حتی اگر صحبتش متوقف شد، بتواند دوباره صحبت را خوب دنبال کند.

سوال دانش آموزان:

اگر سلامت روان ما مشکل داشته باشد چه کار کنیم؟

*استفاده از تجربه دیگران ( مثل معلم ، مادر و ... )

* مطالعه ی موثر

* به کار بردن بیشتر نقاط قوت خودمان

از کجا بفهمیم کسی کمبود دارد؟

1/ اگر احساس بدی به خودمان داریم :

الف/ هر چه تلاش می کنم چیزی را یاد بگیرم ، نمی توانم.

ب/ دوستانم را از دست می دهم.

ج/ نظم زندگیم از دستم بیرون می رود.

2: این حال بد ادامه داشته باشد.

3: این حال بد شدت داشته باشد.

4: در هر جایی این احساس بد را داشته باشد . ( این می شود اضطراب )

اگر بخواهیم با کسی دوست شویم، چه طور بفهمیم سلامت روان دارد یا نه ؟

*منظم است یا نه ؟

* احساس مسئولیت دارد یا نه ؟

* رفیق را باید تست کرد. چگونه ؟ ( بعدا مفصل به آن می پردازیم. )

 به خصوص در دوره آخر الزمان. اگر تست کردید و شخص سلامت روان خوبی نداشت از دوستی با او بپرهیزید.